Over Write for Love to Remember

Mijn naam is Loes Oostra en ik woon in Beerzerveld. Door mijn achtergrond in het onderwijs en daarna in de kinderopvang kwam ik veel in contact met ouders. Verschillende situatie in die tijd hebben diepe indruk op mij gemaakt en mij doen verbazen dat daar zo weinig voor was om de gebeurtenis, blijdschap en/of verdriet of verlies te kunnen verwerken en het een plekje te kunnen geven in hun leven.

Gebeurtenis met een impact: herinnering.

“Bij mij op het kinderdagverblijf was een moeder met haar twee jaar oude dochtertje. De moeder bleek ongeneeslijk ziek te zijn en zou niet lang meer leven. In de gesprekken met haar vertelde zij dat haar grootste angst niet haar eigen overlijden was, maar het feit dat als haar dochtertje ouder was, zij haar niet zou kennen en enkel een paar foto’s en verhalen van anderen als herinnering aan haar zou hebben.

Ik dacht: dat zou toch anders moeten kunnen.

Gebeurtenis met een impact: zwangerschap.

Een gezin met een dochter in mijn klas keek uit naar de geboorte van hun nieuwe broertje. Helaas ging het op het einde van de zwangerschap mis en werd hun kindje stilgeboren. Na enkele maanden vertelde de moeder dat niemand graag sprak over hun stilgeboren zoontje. Ze probeerde herinneringen vast te leggen en zocht een manier om haar zoontje een speciale plek te geven binnen het gezin.

Ik dacht: dat zou toch anders moeten kunnen.

Gebeurtenis met een impact: ziekte.

Deze situatie gaat over mijn eigen dochter. Als jong meisje werd zij erg ziek. Vanuit het niets beland je dan ineens in een rollercoaster van ziekenhuisbezoeken, onderzoeken, gesprekken, angsten, beslissingen nemen etc. Natuurlijk hebben wij toen foto’s genomen en alles in een fotoalbum geplakt. Later toen zij ouder werd pakte zij vaak het fotoboek en had ook regelmatig vragen hoe bepaalde dingen waren gegaan. Helaas konden wij niet al haar vragen beantwoorden omdat wij simpelweg vergeten waren hoe het precies was gegaan.

Ik dacht: dat zou toch anders moeten kunnen.

Gebeurtenis met een impact: herinnering.

“Bij mij op het kinderdagverblijf was een moeder met haar twee jaar oude dochtertje. De moeder bleek ongeneeslijk ziek te zijn en zou niet lang meer leven. In de gesprekken met haar vertelde zij dat haar grootste angst niet haar eigen overlijden was, maar het feit dat als haar dochtertje ouder was, zij haar niet zou kennen en enkel een paar foto’s en verhalen van anderen als herinnering aan haar zou hebben.

Ik dacht: dat zou toch anders moeten kunnen.

Gebeurtenis met een impact: zwangerschap.

Een gezin met een dochter in mijn klas keek uit naar de geboorte van hun nieuwe broertje. Helaas ging het op het einde van de zwangerschap mis en werd hun kindje stilgeboren. Na enkele maanden vertelde de moeder dat niemand graag sprak over hun stilgeboren zoontje. Ze probeerde herinneringen vast te leggen en zocht een manier om haar zoontje een speciale plek te geven binnen het gezin.

Ik dacht: dat zou toch anders moeten kunnen.

Gebeurtenis met een impact: ziekte.

Deze situatie gaat over mijn eigen dochter. Als jong meisje werd zij erg ziek. Vanuit het niets beland je dan ineens in een rollercoaster van ziekenhuisbezoeken, onderzoeken, gesprekken, angsten, beslissingen nemen etc. Natuurlijk hebben wij toen foto’s genomen en alles in een fotoalbum geplakt. Later toen zij ouder werd pakte zij vaak het fotoboek en had ook regelmatig vragen hoe bepaalde dingen waren gegaan. Helaas konden wij niet al haar vragen beantwoorden omdat wij simpelweg vergeten waren hoe het precies was gegaan.

Ik dacht: dat zou toch anders moeten kunnen.

Dit moet anders

Zo zijn er nog wel meer situaties in het leven waarbij je na verloop van tijd denkt: wat is het toch jammer dat ik zoveel vergeten ben over een dierbaar persoon of ingrijpende gebeurtenis. Ik zocht op het internet en in de boekwinkels naar manieren om herinneringen van dierbare personen of belangrijke gebeurtenissen vast te houden, maar kon niets vinden wat allesomvattend was. Vaak lag de nadruk maar op één onderdeel, terwijl ik juist iets zocht waarin je alles kwijt kon, maar ook je inbreng en ideeën kon toevoegen.

Van idee naar ontwikkeling

Zo kwam ik op het idee om iets te maken/ontwikkelen waarin je op een eenvoudige manier alles wat voor jou belangrijk is op te kunnen schrijven en daarbij foto’s, filmpjes en geluidsfragmenten toe te voegen. Het werd dit programma, Write for Love to Remember. Elk boek heeft vele hoofdstukken met de daarbij behorende vragen en aandachtspunten die jou samen handvatten geven om op een eenvoudige wijze een waardevol boek te schrijven. Jij bepaalt helemaal zelf wat er wel en niet in je boek komt te staan. Mocht je iets missen, geen probleem. Je kan zelf ook hoofdstukken en/of vragen toevoegen. Jij bepaald wat er in je boek komt te staat en hoe het eruit komt te zien. Tot slot ontvang je thuis een waardevol, gedrukt boek voor jezelf als herinnering en/of verwerking of voor jouw nabestaande(n).